نویسنده : نورا افرون     

    ترجمه : کیهان بهمنی

این کتاب از ۲۱ مقاله طنز (داستانواره) تشکیل شده که «من از گردنم بدم میاد»، «من از کیفم متنفرم»، «تک همسری سریالی: یک خاطره»، «درباره‌ی تعمیرات»، «مو»، «رنگ مو»، «ناخن‌ها»، «موهای زاید»، «ورزش»، «پوست»، «کور عین خفاش»، «والد بودن در سه مرحله»، «فراموش کردن و ادامه دادن»، «من و جان اف کندی: حالا می‌شود گفت»، «من و بیل: پایان یک عشق»، «جایی که زندگی می‌کنم»، «قصه‌ی زندگی من در ۳۵۰۰ کلمه یا کمتر»، «استرودل ناپدید شده یا همان اشترودل ناپدید شده»، «در باب احساس شعف»، «چیزهایی که کاش زودتر می‌دانستم» و «می‌توانست از این بدتر باشد» نام‌های مقالات این کتاب است.

نورا افرون، خبرنگار، مقاله‌نویس، نمایشنامه‌نویس، کارگردان، فیلمنامه نویس و تهیه کننده‌ آمریکایی در سال ۱۹۴۱ در نیویورک متولد شد. او پس از پایان تحصیلاتش در دانشگاه مدتی به عنوان کارآموز در کاخ سفید کار کرد. پس از آن با نگارش مقاله‌ای طنز به استخدام روزنامه‌ نیویورک پست در آمد. وی سه بار نامزد دریافت جایزه اسکار فیلمنامه‌نویسی برای فیلم‌های «سیلک وود»، «وقتی هری با سالی آشنا شد» و «بی‌خواب در سیاتل» شد. این کتاب مجموعه‌ای از مقالات اوست که بیشتر دیدی زنانه دارد و به مشکلات زنان در سالخوردگی به شکلی طنز نگاه می‌کند.