نویسنده : دن براون 

    ترجمه : حسین شهرابی

دن براون در کتاب تازه و حيرت‌انگيز خود، دوزخ، اين بار پس از خلق داستان‌هاي تاريخي‌اش در واتيکان و پاريس و واشنگتن به‌سراغ فلورانس آمده؛ همان شهري که دانته آليگيري دوزخِ کمدي الهي را در آن پروراند و از آن تبعيد شد و تا آخر عمر در حسرتِ ديدارش از زادگاهش سوخت.

رابرت لنگدان، کارآگاه معماهاي تاريخي و هنري، در اين کتاب مجروح و مبتلا به فراموشي به هوش مي‌آيد و خود را در آستانه‌ي خطر مرگ مي‌بيند و اندکي بعد خود را در برابر خطري که نسل بشر را به مخاطره انداخته است. اين داستان پاي او را به فلورانس زيبا و کهن مي‌کشانَد و از آن‌جا به ونيز حيرت‌انگيز و از آن‌جا هم به شهري در دل تمدن شرق با مساجد زيبايش و هنر و تاريخ و معماري غريبش!

اگر کتاب‌هاي قبلي دن براون خواننده را بهت‌زده مي‌کرد، دوزخ قرار است معناي تازه‌اي به بهت و حيرت‌زدگي بدهد! دوزخ قرار است خواننده را در ميان هيجان‌انگيزترين ماجراي رابرت لنگدان به فکر و تصميم‌گيري وادارد؛ زيرا دانته مي‌گويد: «ظلماني‌ترينِ مکان‌ها در دوزخ از آن کساني است که در زمانه‌ي بي‌اخلاقي بي‌طرف مي‌مانند.» خواننده پس از اين کتاب، قرار نيست بي‌طرف بماند!