نویسنده : آیزاک آسیموف

   ترجمه : سعید سیمرغ

در يك آزمايشگاه هسته اي، دكتر اسميت به همراه شيمي داني جوان، ظهور ناگهاني پرتويي مرگبار همراه با هاله ي نور درخشاني را مشاهده مي كنند. اين بحران سبب محو شدن خياط بازنشسته اي به نام جوزف شوارتز از زمان حال و حضور او در دوران شكوفايي نخستين امپراتوري كهكشاني مي شود. دوره اي كه در آن زمين به مواد راديواكتيو آلوده شده و ساكنين دويست ميليون سياره ي ديگرِ امپراطوري از زميني ها متنفر اند. او پس از ساعت ها سرگرداني با خانواده اي كه به زباني خاص صحبت مي كنند، آشنا مي شود. آن ها جوزف را به موسسه ي پژوهش هاي هسته اي كه به دنبال داوطلب براي دستگاه آزمايشي سيناپس ساز خود مي گردند، معرفي مي كنند. دستگاهي كه توانايي افزايش ظرفيت يادگيري پستانداران را دارد.

گزیده ای از کتاب :

من كه عصب شناس نيستم. شكت مي گه كار نمي كنه. با من تماس گرفت بهم بگه داوطلبي كه مورد آزمايش قرار گرفته، چيزي نمونده بميره. ولي من اين حرف رو باور نمي كنم. اون هيجان زده شده بود. حتي از هيجان هم بيشتر. احساس پيروزي مي كرد. داوطلبش زنده مونده بود و آزمايشش هم موفقيت آميز بود. اگه اين طوري نباشه، پس من توي عمرم، يه دونه آدم خوشحال هم نديدم… خوب، حالا فكر مي كني براي چي به من دروغ گفته؟ فكر مي كني كه سيناپس ساز، حالا ديگه كار مي كنه؟ فكر مي كني مي تونه يه گونه ي خيلي باهوش به وجود بياره؟