نویسنده : لیزا جنووا  

    ترجمه : آفاق زرگریان

نویسنده در کتاب پیش رو با متنی زیبا و تاثیرگذار سرگذشت زنی را به تصویر می کشد که بیشتر زندگی اش را وقف کار و رسیدن به اهدافش کرده و از خانواده ی خود غافل است اما تصادفی ناگهانی که سبب دچار شدن او به نادیده انگاری سمت چپ می شود تحولی در زندگیش ایجاد می کند و باعث می شود او بیش از پیش به آدم های مهم زندگیش توجه کند.

گزیده ای از کتاب :

اولین قدم برای بهبودی من آگاه شدن از ناخودآگاهی خودم است. مدام باید به خودم یادآوری کنم که مغز من خیال می کند به تمام هرچیزی دقت می کند، اما در واقع، این چیزی که به آن توجه می کند فقط نیمه ی راست هرچیزی است و به چیزی در نیمه ی چپ توجه ندارد. به نظر می آید هر ثانیه از روز من، فراموش می کنم که موضوع چیست. در حالی که یک قسمت از مغزم به طور طبیعی مسئول این آگاهی است، باید ترک غائب بودن را انتخاب کند، من باید قسمت دیگر مغزم را به کار بگیرم که مثل یک پرستار کودک مراقب رفتارم باشد، هر حرکت مرا ثبت کند و هرگاه نیاز به رهنمودی دارم با قسمت دیگر مغزم هماهنگ شود.