نویسنده : مهشید مشیری

داداش عاشق وطنش است. اين‌كه تكرار مى‌كند، چو ايران نباشد، تن من مباد، شعار نيست. وقتى هم كه مى‌گويد، همه جاى ايران سراى من است، تعارف نمى‌كند.

مى‌گويد: وطن مثل مادر آدم است. آدم مى‌داند كه مادرهاى زيباتر، جوان‌تر و با كمال‌تر از مادر خودش زيادند، ولى حاضر نيست مادر خودش را با هيچ مادرى عوض كند...