نویسنده : بهرام بیضایی

در بازی‌خانهٔ یکی از حرم‌سراهای سلطنتی، شماری از زنان، با مذاهب و نژادهای گوناگون، به کارِ بازیگری اشتغال دارند. این زنان که هر یک بغضی از اندوه در گلو دارند، بیشتر به اسیران دربار می‌مانند تا همسران سلطان. یکی را به خون‌بها به دربار آورده‌اند، دیگری را پس از غارت و تخته قاپوکردن ایل به اسارت گرفته‌اند و آن دیگری وزیرزاده‌ای است که برای استوار ساختن موقعیت خاندان وزارت، به اجبار به عقد سلطان درآمده است. در این میان، گلتن که سِمَتِ مربی زنان را دارد، فرزند مادری اسیر است که از شش سالگی در حرم‌سرایِ سلطنتی زیسته و پس از مادر به عقد سلطان درآمده است. او که وصف دنیا را تنها از زبانِ کتاب‌ها شنیده، پیوسته آرزوی رهایی را در سر می‌پرورد.....