نویسنده : فریده گلبو

خسرو و شیرین نظامی ، منظومه‌ای است غنایی متجاوز از 6500 بیت در بحر هزج مسدس مقصور بر وزن مفاعیلن، مفاعیلن فعولن که نظامی آن را پس از سرودن «مخزن‌الاسرار» در سال‌های 581-580 ه.ق به نام طغرل بن ارسلان سلجوقی و جهان پهلوان ایلدگز آغاز . از پس چند سال زحمت مداوم به نام طغرل و قزل ارسلان پایان برده است. این منظومه داستان عشق خسرو پرویز بیست و سومین پادشاه سلسله ساسانی و شیرین را نقل می‌کند.

گلبو در مقدمه این اثر می‌نویسد: «لازم به یادآوری است که تفاوت داستان‌سرایی در قالب شعر با نقل همان حکایت در قالب نثر خواه ناخواه تغییراتی مختصر را در شکل و نیز سیر قصه به همراه دارد، زیرا شاعر می‌تواند با سرودن یک بیت شعر، مسیر قصه را از سویی به سوی دیگر بکشاند ولی نویسنده اگر بخواهد عین آن روش را در اثر خود به‌کار گیرد، قصه‌اش انسجام لازم و سیر منطقی نخواهد داشت. با در نظر گرفتن تفاوت‌های اجتناب‌ناپذیری از این دست، سعی نگارنده بر این بوده است که در این کتاب با نهایت امانت‌داری، اصل قصه خسرو و شیرین نظامی به نثر برگردانده شود. نظامی در نقل داستان به تاریخ کمتر و به افسانه‌پردازی بیشتر نظر دارد. اما در فصل آخر این کتاب، برای آشنایی بعضی از خوانندگان لازم بود نیم نگاهی مختصر و گذرا به تاریخ افکنده شود.»