نویسنده : محمدرضا مرزوقی

برای نجف علی یحیی، کمترکسی دل سوزاند، و اگر هم اشکی ریخته شد، یا جیغ و فریادی کشیده شد، بیش‌تر برای عز گرمی بود. در ناحیه ما رسم این است که عزا را هرچه باشکوه‌تر باید برپا کرد شاید برای این‌که روح مرده از زندگان راضی باشد. اما اصل مسلم این بود که هیچ‌کسی لزومی در این نمی‌دید روح نجف علی یحی از او راضی باشد... .