(از چشم‌اندازی گسترده‌تر)

نویسنده : الن میک‌سینزوود

   ترجمه : حسن مرتضوی

به نظر می‌رسد «فروپاشی کمونیسم» در اواخر دهه هشتاد و اوایل دهه نود میلادی، تأیید اعتقاد دیرینه افرادی باشد مبنی بر این که سرمایه‌داری شرط طبیعی زندگی انسان‌ها، و با قوانین طبیعت و تمایلات پایه‌ای انسان منطبق است و هر انحرافی از این قوانین و تمایلات طبیعی تنها به فلاکت و بدبختی می‌انجامد.
سرمایه‌داری نظامی است که کالاها و خدمات، تا پایه‌ای‌ترین مایحتاج زندگی، برای مبادلة سودآور تولید می‌شوند، در حالی که حتی نیروی کار انسان کالایی برای فروش در بازار است، و تمامی بازیگران اقتصادی به بازار وابسته‌اند. این موضوع نه تنها در باره کارگران که باید نیروی کار خود را برای مزد بفروشند، بلکه در باره سرمایه‌دارها که برای خرید وسایل لازم خود از جمله نیروی کار و فروش محصولات برای کسب سود به بازار وابسته‌اند، نیز صدق می‌کند. سـرمایـه‌داری از هـر نـوع صورت‌بنـدی دیگر اجتـماعی متفاوت است، زیـرا تولیدکنندگان برای دسترسی به وسایل تولید به بازار وابسته‌اند.