(و سه نمایشنامه‌ی دیگر)

نویسنده : هنینگ مانکل  

   ترجمه : محمد حامد

مانكل نمايش نامه نويس و نويسنده اي سوئدي است كه اصولا در نوشته هايش نابرابري ها و بي عدالتي هاي اجتماعي را به نمايش مي گذارد و برجسته مي سازد. در اين اثر چهارنمايشنامه او را كه حاصل دوران خلاقانه زندگي اش هستند مي خوانيم، نمايش نامه هايي با عناوين “ديدار در بعد از ظهر، “كباب آهو، “شباهنگام و “روزها و شب هاي شارتر.

گزیده ای از کتاب :

نمي تونستيم باهاشون صحبت كنيم. صحبت هم مي كرديم. چون همه گي وحشت داشتيم. وحشتي كه توي هر صندوق و جعبه اي يه كه توي اين جهان در رفت و آمده. مردمي كه در حال فرارن براي زنده موندن، يا به دنبال زندگي بهترن. چيه اين زندگي بهتر؟ يا آدم زنده مي مونه يا كه مي ميره ديگه. وسط اين همه زباني كه توي دنيا هست، اين زبان بدون كلمه ست. اين زبان، زبان وحشته. واي خدا… يادته لحظه هايي كه خيال مي كرديم داريم خفه مي شيم؟ قبل از اينكه درو باز كنن ببينن كه چه اندازه به مرگ نزديكيم! قفلو با اره بريدن. مردهايي كه بيرون صندوق ايستاده بودن و به ما زل زده بودن و كلاه هاي نقابدار سرشون بود، به چي زل زده بودن؟ ماها رو چي مي ديدن؟ فكر مي كردم اينا فكر مي كنن ما چي ايم؟ حيوونيم؟ اين مردم همونايي هستن كه دنبالشونيم؟ آدم ها به حيوون تبديل مي شن و توي يك صندوق نكبت و جهنمي و نجس در حال خفگي ان. و اين همه كاميون و چمدون، جعبه و تانكر و اتاقك و صندوق و صندوقچه داخل اينا چيه؟