نویسنده : احمد حسن‌زاده

کتاب پیش رو مجموعه ای از چند داستان به نام های مامانخانه، هملت مامان، شیارها، آمریکا، آه ای مامان، وقتی مادر تنهایم گذاشت، مرگ بابا را فراموش کرد… ، ژنرال، نوک سبیل، پناهگاه، آه ای رفیق و لکه می باشد که در فضای شهری و امروزی و اغلب در شهر های جنوبی و نفتی رخ داده است.
احمد حسن زاده پیش از این با انتشار کتاب مستر جیکاک برنده جایزه ادبی هفت اقلیم شده است.

گزیده ای از کتاب :

چه برفی می بارد و من هم مثل مامان عاشق برفم. مامان همیشه می گفت: «دختر باید مثل برف باشه» دانه های پنبه ای، سفید، بی وزن و بازیگوش برف همه جا هستند. احساس می کنم توی حمام هم برف می بارد. با وجود لختی، هیچ احساس سرما نمی کنم. دست را به لبۀ وان تکیه می دهم. این طور که دراز کشیده ام، مربع کوچک پنجره، روبرویم قرار دارد. آن بالا، به فاصلۀ یک وجب زیر سقف. بیرون را نگاه می کنم. انگار از آسمان مروارید می بارد. این را هم مامان می گفت. می گفت: ببین! مثل مرواریده، دخترهم باید مثل مروارید باشه.