نویسنده : توماس پین 

   ترجمه : رامین مستقیم 

می‌خواهم با حروفی آتشین بنویسم ،زیرا که از مرگ نمی‌هراسم .فردا یا پس‌فردا خواهم مرد . آنقدر مرگ به خود دیده‌ام که سهمی از مرگ در خود دارم و هم از این روست که ترسی از مرگ ندارم . به من گفتند به آمریکا بگریز ،اما توماس پین کجا برود؟ امروز دیگر در امریکا برای یک انقلابی جایی نیست . مرد بلند بالای اهل مونت ورون دیگر مرا هم‌رزم نمی‌شناسد ،او از یاد برده است که روزگاری از جرسی فرود آمدیم و خروج کردیم . به انگلستان بگریزم؟ صد سال که بگذرد زادگاهم به من خوشآمد خواهد گفت . فرانسه جانمایهی من است و فرانسه جهان را نجات خواهد داد .اکنون اگر جان توماس پین را بگیرند چه باک ،مرگ گو که بیاد ،خوش آمد .