نویسنده : محمدرضا امیری

بخشی از این کتاب :

سلوا
تو روانی هستی و جاه طلب.
کی نه
من روانی نیستم... شاید تمام حرکات رو اشتباه انجام دادیم... شاید تمام این مدت روی چیزای اشتباه تمرکز کرده بودیم... اشتباه من هم درست از زمانی آغاز شد که تو رو بردم پیش (هاها) تا یه پرتره ازت بکشه... تا اونو من به عنوان کادوی هدیه تولدت بهت بدم...
این هدیه یعنی این که (دوست دارم) می فهمی؟