نویسنده : هاروکی موراکامی

   ترجمه : سلماز بهگام

نويسنده برجسته ي ژاپني با روايت هفت داستان مجزا و خواندني در مجموعه پيش رو، به بيان احوالات و مشكلات مردان تنهايي مي پردازد كه در مسير عشق قدم برداشته و شكست خورده اند. مردان بي زني كه انزوا، جهانشان را به پوچي و ذلت كشانده است.

گزیده ای از کتاب :

«تانيموراكون، آخه چرا بعد قرارمون حتي يه دفعه بهم زنگ نزدي؟ واقعا اميدوار بودم بيشتر باهم معاشرت كنيم.»

«مي دوني آخه تو واسه ذائقه من يه كم زيادي خوشگل مشگل بودي.»

او لبخند زد و گفت «حتي اگه اين حرفت فقط يه تعارف خشك و خالي بود، خيلي به دلم نشست.»

«من اصولا خشك و خالي از كسي تعريف نمي كنم. مطمئن باش.»

لبخندش عمق گرفت، ولي حرف من، نه دروغ بود و نه تعريف. او براي اين كه آدمي مثل من بخواهد واقعا شيفته اش شود بيش از حد زيبا و برازنده بود؛ نه فقط در قديم، بلكه حتي بعد از اين همه سال.