(بر مرزهای تئاتر)

نویسنده : گابریلا جیاناچی ،والر نواریبا ،برایان ماسومی  

   ترجمه : ساره پیمان ،پویا غلامی 

این اثر حاوی مقالات و متونی از نویسندگان گوناگون هم چون گابریلا جیاناچی، والر نواریبا، برایان ماسومی و… است که همگی محل تداخل سه مقوله علم، هنر و فلسفه اند. ماشین های اجرا در سه فصل که هر فصل شامل چند متن است فراهم آمده و سرآغازی است برای واکنشی انتقادی به تئاترهای مجازی، شیوه های نوین اجرا و نگاهی دوباره بر نتایج حاصل از تداخل علم، تئاتر و فلسفه در شرایط کنونی.

گزیده ای از کتاب :

غافلگیر کننده نیست که یکی از ترس های اصلی در خصوص رابطه ی امر انسانی و سایبرگ این است که آیا سایبرگ سرانجام از انسان پیش خواهد افتاد یا نه. مشهور است که آلن تورینگ و هانس موراوک این مسئله را بررسی کردند، در حالی که آزمایش تورینگ برای این طراحی شد که نشان دهد ماشین ها می توانند اندیشیدنی را اجرا کنند که پیش از این منحصرا خصیصه ی انسان در نظر گرفته می شد، اما آزمایش موراوک برای این طراحی شد که نشان دهد ماشین ها می توانند به مخزن آگاهی انسانی بدل شوند، می توانند «انسان شوند»، و اینکه «خود شما سایبرگ هستید و سایبرگ یعنی خود شما» و متعاقبا اینکه ماشین و نه بدن مخزن راستین ذهن (پسا) انسانی است. پس نه فقط سایبرگ ها بر انسان ها برتری خواهند یافت بل تنها از خلال سایبرگ است که انسان ها نجات خواهند یافت.

یقینا ما پیشاپیش سایبرگ هستیم، ما پیشاپیش گرفتار محیط پیرامون مان هستیم، ما همین حالا هم کثیر و قطعه وار هستیم و نشانه های بیماری بدن اجتماعی را حمل می کنیم، بدنی که هم محصول خیال و هم محصول امر واقعی است، بدنی همواره بر لبه ی مرگ، و همواره در تقلای غلبه بر آن. اما این همه به دلیل آن است ک ما سایبرگ هایی هستیم که می توانیم کمی بیشتر بر آنچه به معنای انسان بودن است پرتویی بیفکنیم.