نویسنده : وجدی مواواد

   ترجمه : وحيده طاهری

تشنگان نمايشنامه ايست در بافتي استعاري، درباره ي درك زيبايي جهان و در مقابل آن قرار گرفتن در برابر زشتي و پلشتي دنيا. اين كه به خرمي جهان معتقد باشي و ناگاه تمام تصوراتت از آن در هم بشكند، شوكي كه انسان را وادار مي كند تا عقيده اش را از نو بناسازد. كاري كه ممكن است سال ها به درازا بكشد.

نمايشنامه ساختار آشكاري در آفرينش صحنه ها، اهداف، شخصيت ها و گفتگوها ندارد و مخاطب را وادار مي سازد تا خودش انسجام ساختاري را بيابد.

گزیده ای از کتاب :

ايستگاه مثل يه گودال مي مونه. من كه ديگه نمي دونم چرا هر روز صبح بايد بيدار شم و برم منتظر اتوبوس بشم. بله، براي اينه كه سوارش بشم، برم مدرسه، از مدرسه برگردم، بخوابم، بيدار شم، برگردم اينجا و دوباره منتظر بمونم… به شما مي گم! انگار كه هيچ اتفاقي نيفتاده؛ انگار دور يه دايره مي چرخيم. مي دوني، انگار هميشه از همون چهارراه بر مي گرديم، در حالي كه  ديرمون شده، ديگه وقت نداريم هالو بازي در بياريم. يه زوري مي زنيم، بعدش هيچي؛