نویسنده : گابريله فراسكا

   ترجمه : اثمار موسوی‌نيا

گابریله فراسکا را در ایران بیشتر بعنوان مترجم اثار بکت به زبان ایتالیایی می شناسند، ترجمه هایی که در برخی موارد با نظارت مستقیم بکت نیز همراه بوده. فراسکا در آثار تالیفی خود نیز تحت تاثیر این غول ادبیات نمایشی معاصر قرار دارد. وی علاوه بر نوشتن نمایشنامه در اروپا بعنوان شاعر، رمان نویس و موسیقیدان هم شناخته شده است. کتاب "اولین ها" او در سال 2008 برنده جایزه ادبی ناپل گردید. همچنین رمان "آن سوی درهای آهنی" در سال 2011 از این نویسنده منتشر گردید که به زعم منتقدان بسیاری، یکی از مهم ترین آثار داستانی منتشر شده در ایتالیا است. فضاهای آثار فراسکا معمولا آخرالزمانی است. دنیایی که فراسکا به خاطر احاطه تکنولوژی و صنعت به نقد آن می پردازد :

بارها دلم می خواست بمیرم و این خلاء رو در درونم احساس نکنم. انگار فقط اون لفافی هستم که به رغم اون چیز تازه ای که بهش اضافه شده، با چیزی پرشده که از زمانی دور به جا مونده. حتی اگه همه ی این گل و لای رو بکنم فقط یادداشتی قدیمی پیدا می کنم. طرحی که مال من نیست. گره ای ساده که هیچ وقت چیزی نمی تونه بازش کنه