نویسنده : فلورانس كولومبانی

   ترجمه : محمود گودرزی

وودی آلن بی شک مشهورترین فرد نیویورکی است. او کار خود را با نوشتن متن های طنز برای نمایش های یهودیان نیویورک آغاز کرد. وی در این متن ها شخصیتی عصبی با جسۀ کوچک متمایز و عینک بزرگی بر چشم به تصویر می کشد. آلن پیش از نوشتن و کارگردانی اولین فیلمش، «پول ها را بردار و فرار کن» در ۱۹۶۹، مدتی در تئاتر کار کرد. زوجی که با دایان کیتون، ابتدا در شهر و سپس در سینما در آنی هال، تشکیل دادند زمینه‌ساز موفقیتهای اولی هاش در صعود به قله های سینمای مؤلف جهانی شد. جنبۀ اتوبیوگرافیک کارهای آلن آشکار است و تماشاگر محو جذابیت مقاومت ناپذیر آلام احساسی شخصیت های ملموسی می شود که با کمک روانکاوی تصویر شده اند.