"در كتاب، ابتدا نگارنده پیشینه‌ی فرهنگ را از زمان یونان باستان تا دوره‌ی رنسانس و پس از آن، بازگو كرده، سپس از فرهنگ "شخصی" و مشترك، سخن به میان می‌آورد. "ارتباط میان علوم و فرهنگ نوین" و "رابطه‌ی دولت و فرهنگ" از موضوعات دیگر كتاب هستند. به تصریح نگارنده: "فرهنگ پیش از آن كه به مفهوم داشتن چیزی باشد، ایثار است، مشاركت در جویندگی انسان، در تقسیم داشته‌ها، شناخته‌ها و امید است. فرهنگ، بهره‌وری انحصاری، تجمل، امتیاز و یا به دنبال آموزش و پرورش و آموزش تكمیلی رفتن نیست، بلكه راه و رسم برتر زندگانی است. فرهنگ شخصی اگر اراده‌ی با فرهنگ شدن و نیز تفاهم با دیگران وجود داشته باشد، می‌تواند با چنین تدابیری به راستی غنی شود. زیرا هرچه باشد، فرهنگ بدون دیگران ممكن نیست و بی شك این كه به ویژه در زمان ما، ضرورتش احساس می‌شود نشان برتری كیفیت فرهنگ است"."