اغلب نقاشان منظره‌ ساز به سبک و سیاق مکتب امپرسیونیسم نقاشی می کنند. پرسش ما این است که امروزه آیا می توان کماکان امپرسیونیستی نقاشی کرد؟ جامعه‌شنسی هنر به ما می آموزد که اثر آفریده‌ی هنرمند همیشه بازتاب دوره‌ای است که در آن زندگی می کند. نقاشان امپرسیونیست آثارشان را اولین بار در سال 1874 به نمایش گذاشتند. یعنی دوره‌‌ی انقلاب صنعتی و اکتشافات علمی و پیدایی سرمایه‌داری کلان و تشکیلات سندیکایی کارگران، به عبارتی دوره‌ی تحولات و دگرگونیهای جدید در تمام عرصه‌ها. نقاشی برآمده از این دوره‌ی جدید اجتماعی، نقاشی پیشرو و خلاقی است که بینش و برداشتهای پویا و نو را تجربه می کند، دم و لحظه‌ی زودگذر را می‌آزماید، اثر و آثارآنات تندگذر را ثبت و نقش می کند.

عصر ما گرچه عصر دیگری است و متفاوت از دوره‌ی نقاشان امپرسیونیست، با این همه، درخور تامل این است که اکثر نقاشان منظره‌ساز در سراسر جهان کارشان را به شیوه‌ی امپرسیونیستی ادامه می دهند. حال آیا برای آموزش این رشته از نقاشی می توان شالوده‌ی کار را بر تجربه‌های مکتب امپرسیونیسم بنا نهاد؟ پاسخ مثبت است، چرا که این سبک نقاشی در اساس فرآیندی است از جمیع سبکها و شیوه‌های این قرن : از فوویسم باب شده از جانب گوگن و ون‌گوگ گرفته تا سبکهای هیپررئالیسم سالهای اخیر،امپرسیونیسم هنوز سرآمد سبکهاست و بسیار مناسب برای منظره سازی.