سومی در زبان ژاپنی به معنای نقاشی با مرکب است، شیوه‌ای از هنر نقاشی شرقی، با قرابتهای بسیار به سیاه قلم. مختصه‌ی سومی ایجاز و اختصار در استفاده از خط است، بدون پیش طرح، بدون نقش و شکل اضافی. نقاشی سومی هنری است برای نشان دادن جوهره‌ی طبیعت و ماهیت شیء عاری از حشو و زواید. سومی از پانصد سال پیش در ژاپن از جانب کاهنان بودایی و پیروان طریقت ذن رواج پیدا کرد و خیلی زود قبول عام یافت. وسایل مورد نیاز برای این شیوه‌ی نقاشی تکرنگ مثل نقشهای سومی ساده و محدود است : مرکب سیاه و قلم مو، و البته کاغذ – هر نوع کاغذ، از کاغذمعمولی گرفته تا کاغذ برنج و مقوا و پارچه و چوب و غیره. سومی اما تامل و تمرکز هم می‌طلبد، پیوند عمیقش با فلسفه‌ی ذن هم در واقع همین است.

هدف کتاب حاضر اما نه تفسیر طریقت ذن بلکه تعلیم عملی نقاشی سومی است، همراه با توضیحاتی جامع در خصوص نحوه‌ی استفاده از قلم مو و مرکب، انتخاب موضوع، ترکیب بندی عناصر تصویری، حرکت قلم مو و دست. سرانجام اینکه با فراگیری این شیوه‌ی نسبتا ساده‌ی نقاشی پیچیده ترین و بدیع‌ترین اشکال را می‌توان در طیف متنوعی از رنگ سیاه مرکب بر سطح کاغذ یا پارچه خلق کرد.