نویسنده : عیسی امن‌خانی

اگزیستانسیالیسم به معنای اصالت وجود یا تقدم وجود بر ماهیت است؛ و به کسانی که بر تقدم وجود بر ماهیت معتقدند، اگزیستانسیالیست می گویند. این مکتب فلسفی از جنگ جهانی دوم به بعد در آلمان رواج یافت، سپس به فرانسه، ایتالیا و سایر نقاط جهان رسید و در محافل ادبی و مطبوعات تأثیر گذاشت، این­که فلسفه ی اگزیستانسیالیسم از چه تاریخی شروع شده مورد اختلاف ­نظر محققان است؛ برخی آغاز آن­ را از اندیشه های “کی یرکه گور” می دانند، برخی هم معتقدند باید از شیلینگ آغاز کرد، برخی هم معتقدند که تا کانت، پاسکال و سنت آگوستین و حتی عهد عتیق می توان پیش رفت و رگه هایی از آراء این مکتب را در آن ها سراغ گرفت.

اما به ­طور رسمی فلسفه ی اگزیستانسیالیسم از اندیشه های مارتین هایدگر، کی یرکه گو، و کارل یاسپرس نشأت گرفت و توسط ژان پل سارتر، سیمون دوبوار و تا حدی آلبرکامو بیان ادبی یافت.