(نگین‌های زبان‌شناسی 25)

نویسنده : راحله گندمکار

کتاب حاضر در سه بخشِ “نشانه”، “ساختگرایی” و “معنی شناسی ساختگرا” نگاشته شده است. بخش نخست ابزارهایی را دراختیار خواننده قرار می دهد تا بتواند درک بهتری از دو بخش دیگر داشته باشد. بخش دوم به معرفی اجمالی مسائلی در حوزۀ ساختگرایی می پردازد و بخش سوم، بخش مختصری است که در باب آشنایی با معنی شناسی ساختگرا به مثابه یکی از نظریه های معنی شناسی واژگانی نگاشته شده است.

گزیده ای از کتاب :

یکی از مهم ترین مفاهیم مورد تاکید در «زبان شناسی ساختگرا» مفهوم «نظام زبان» است، اما اگر قرار باشد مفهوم عام ساختگرایی را در نظر بگیریم، تقریبا تمامی رویکردهای زبان شناسی را می توانیم ساختگرا بدانیم، آن هم به این دلیل که همگی با نظامی زبانی سروکار دارند. با وجود این، ساختگرایی معمولا برای اشاره به مجموعه ای از رویکردهایی به کار می رود که در نیمۀ نخست قرن بیستم شکل گرفتند. افزون بر زبان شناسی، «ساختگرایی» در ارتباط با حوزه هایی نظیر مردم شناسی، نقد ادبی، نشانه شناسی و فلسفه نیز امکان طرح می یابد. به طور کلی، آن چه سبب می شود تا رویکردی را ساختگرا بدانیم، توجه این رویکرد به پدیده ها در قالب نظام، یا محصولات نظام هاست. درچنین شرایطی، رویکرد مورد نظر، هر پدیده ای را مجموعه ای از واحدهای مجزا درنظر نمی گیرد، بلکه تمامی واحدهای آن پدیده را به مثابه یک نظام مورد ارزیابی قرار می دهد.