(داستان یک زمستان)

نویسنده : جرارد ریو

   ترجمه : مرتضی غلامی

این کتاب حاوی داستانی تلخ اما کمدی، روح بخش و شگفت انگیز پیرامون کسی است که روحش بیمار شده، مرگ برایش چون کابوسی هر روزه است، به پیرامونش توجه چندانی ندارد، ملال و غم سراسر زندگی اش را فرا گرفته و به پوچی رسیده است. ماجرا از صبح یک روز تعطیل آغاز می شود، و خوابی ممتد و ناخوشایند که بعد از هربار بیدار شدن و دوباره خوابیدن فریتس همچون سریالی دنباله دار ادامه می یابد.

گزیده ای از کتاب :

مدت کوتاهی پس از آن صدای بسته شدن درهای کشویی را شنید و متوجه خاموش شدن چراغ ها شد. فریتس رفت به آشپزخانه و خواست مسواک بزند که صداهایی از اتاق خواب شنید. برگشت به راهرو و کنار در ایستاد. مادرش داشت با سرعتی بالا کلمات را ادا می کرد. وقتی مادرش متوقف می شد، فریتس صدای غرلند پدرش را می شنید. بعد هر دو تاشان تنها برای یک دقیقه ساکت شدند. ناگهان به نظر فریتس چنین آمد که مادرش روی تخت نشسته و جلوی گریه کردنش را گرفته. فریتس صدایش را می شنید، بلندتر از قبل. مادرش می گفت «هرگز، هرگز تو زندگی-ت به جز خودت به فکر کس دیگه ای نبودی و اصلا فکر نکردی که -» فرتیس با عجله برگشت به آشپزخانه. چشمش را بست و گفت «من چیزی نمی شنوم، من چیزی نمی شنوم، هیچ چیز اون چیزی هست که من می شنوم.» در را بست و سریع مسواک زد. وقتی صداها بلندتر شد، با خودش آواز خواند «بوم، بوم، بوم، بوم!» سرش با صدای سنگین همهمه و آواز پر شد.