نویسنده : پل اسپیکر

   ترجمه : رضا صفری‌شالی ،محمد دارکش

این کتاب به طور کلی به بررسی علمی مفهوم رفاه و نقشی که دولت رفاه برای برقراری رفاه عموم مردم در زمینه های گوناگون و صورت دادن اقدامات جبرانی برای افراد و اقشار ناتوان ایفا می کند می پردازد. در یازده فصل اثر پیش رو هزینه ها، اقدامات و مفهوم دولت رفاه تشریح می شود، پایه های اخلاقی سیاست گذاری اجتماعی تبیین می گردد، مباحثی پیرامون مسئولیت پذیری اجتماعی، حقوق و مسئولیت ها در اختیار قرار می گیرد، از بازارها، تامین خدمات عمومی، خدمات اجتماعی و رفاه سخن به میان می آید، از نقش دولت در زمینه هایی همچون دموکراسی، شهروندی، اجبار، کنترل و کثرت گرایی رفاه سخن گفته می شود، رفاه به عنوان مسئله ای که سبب وقوع سایر ارزش ها و پیشرفت های انسانی می گردد مورد توجه قرار می گیرد و…

گزیده ای از کتاب :

اغلب اوقات دولت رفاه را به علت کمک به رشد فردگرایی متهم می کنند. نقطه شروع تفکر سیاسی  لیبرال آزادی فردی است. متفکران راست جدید -نئولیبرال ها- معتقدند که بهترین شیوه محافظت از آزادی افراد، این است که همزمان با محدود کردن نقش و اندازه دولت مردم را به حال خود بگذاریم. (اگرچه محافظه کاران آمریکایی واژه «لیبرال» را در معنایی متضاد [با نئولیبرال ها] و به شیوه ای گمراه کننده برای اشاره به افرادی به کار می برند که خواهان دولتی فعال تر هستند). نئولیبرال ها از ایده آزادی تفسیر محدودی دارند: آن ها تاکید می کنند که معنای اصلی آزادی، آزادی از مداخله [دولت] است، و ادعا دارند که گستره این آزادی به کنترل بر دارایی ها [فردی] ختم می شود و نه چیز دیگر. بخش اول این گزاره نئولیبرال ها آشکار نارسا است. «مک کالم» معتقد است که به طور کلی آزادی به معنای آزادی فرد از محدودیت های [احتمالی] برای انجام امور است. قدرت انتخاب و قدرت عمل داشته باشند- درست به همین علت است که می گویند آموزش کودکان ضروری است؛ افراد اجازه ندارند خود را به عنوان برده بفروشند و یا اینکه اعتیاد مانعی بر سر راه آزادی فرد است. قدرت عمل به ظرفیت و توانایی افراد وابسته است و این خود عامل اصلی در انجام امور و نحوه اجرای آن ها است. در مجموع، این دو عامل برای استقلال فرد ضروری است و استقلال نیز شرط بنیادین فردگرایی، است.