این کتاب در شش بخش با عناوین «جای زبان و اسطوره در الگوی بشری»، «تکامل مفاهیم دینی»، «زبان و مفهوم‌سازی»، «جادوی کلام»، «مراحل پی در پی اندیشه دینی» و « قدرت استعاره» تدوین شده است.

در بررسی‌های معرفت‌شناسی کانت، اثری از زمان و چگونگی شکل‌گیری مفاهیم عقلی در یک بستر تاریخی نبود. از این رو پیدا نبود که این مفاهیم و صورت‌های عقلی در چه زمانی و به چه ضرورتی در تاریخ هستی انسان پدیدار شده است.

اما کاسیرر به صورت‌ها و مفاهیم عقلی به عنوان پدیده‌ای تاریخی نیز نگریست و پیدایش و رشد و تکامل تدریجی آنها را در بستر زمان و به یاری داده‌های عینی قوم‌شناسی، زبان‌شناسی و علوم اجتماعی دیگر بررسی کرد. او از منظری دیگر، نظریه پویای اجتماعی را در معرفت‌شناسی وارد کرد و به بحث شناخت وجهه‌ای نوین بخشید.

فلسفه کاسیرر که در واقع فلسفه فرهنگ بشری است، می‌توانست و می‌بایست با سعه صدر خویش اسطوره‌ها را همچون عناصری از کل فرهنگ بشر در خود جای دهد. بدین‌گونه بود که فلسفه و اسطوره در آثار کاسیرر، قهر چند هزار ساله خویش را فراموش می‌کنند و در «فلسفه فرهنگ بشر» یا «فلسفه صورت‌های نمادین» او، با هم آشتی می‌کنند.

ارنست کاسیرر در شهر «برسلاو» آلمان زاده شد. او در دانشگاه برلین، زیر نظر «گئورگ زیمل» با فلسفه کانت آشنا شد و به تحصیل در این رشته روی آورد. سپس تا سال 1933، سال پیروزی نازیسم در آلمان، در دانشگاه برلین و هامبورگ فلسفه تدریس کرد.

وی در این سال آلمان را به قصد انگلستان ترک کرد. کاسیرر دو سال در دانشگاه آکسفورد و شش سال در سوئد به تدریس فلسفه پرداخت تا آن که در 1941 به دعوت دانشگاه ییل به ایالت متحده آمریکا رفت و تا پایان عمر در این کشور اقامت گزید.