نویسنده : پیمان آزاد

مؤلف در این کتاب از مثنوی به عنوان مهم ترین آثار در جهت خودشناسی نام می برد. نگارنده در این کتاب می‌خواهد خواننده در کژراهه‌ ها نیفتد و غرض مولوی را از سطور نخست کتاب فهم کند. خط عمدۀ مثنوی، خطازدایی از ذهن بشر است.

از خواب تا بیداری، چشمه خورشید و دولت عشق، عشق از نظر مولوی، جنگ و صلح، شناخت و خطای شناخت، ذهنیت فیزیکی و ذهنیت متافیزیکی، منشأ ذهنی خطاهای شناختی، حدود شناخت و داوری عنوان فصل های آغازین این کتاب است.

دفتر دوم مثنوی و خطاهای شناختی، ویژ‌گی‌های نفس در کلام مولانا، مشکل انسان با مراد، آسان‌گیری و مدارا در بینش مولوی، با خطای شناخت چه می‌توان کرد؟ و عاقبت دیگر سایر موضوعاتی است که در این کتاب به آن پرداخته شده است.