نویسنده : كریستین نیمیتز

   ترجمه : محمد ماشین‌چیان ،حسین ماشین‌چیان

آشپزی آماتور کیکی پخته که همه میهمانان با خوردن آن ناخوش و مریض احوال شدند. چند هفته بعد این آشپز از روی همان دستور پخت قبلی و فقط با یکی، دو تغییر کیکی دیگر پخت و متاسفانه نتیجه یکسان بود و هر کسی که کیک را خورد مریض شد. این اتفاق چندبار دیگر تکرار شد و آشپز آماتور ما هربار با استفاده از همان مواد اصلی و تغییراتی جزئی نتیجه ای یکسان عاید میهمانانش می کرد و همه روانه بیمارستان می شدند. در نهایت این ماجرا ادامه نیافت و آشپز فهمید که ایراد اصلی در دستور پخت کیک است و دیگر نباید از این دستور پیروی کرد.اما درباره سوسیالیست ها این اتفاق همچنان در حال تکرارشدن است. طی یکصد سال گذشته تلاش های زیادی برای ایجاد یک جامعه سوسیالیستی انجام شد: اتحاد شوروی، یوگسلاوی، آلبانی، لهستان، ویتنام، بلغارستان، رومانی، چکسلواکی، کره شمالی، مجارستان، چین، آلمان شرقی، کوبا، تانزانیا، بنین، لائوس، الجزایر، یمن جنوبی، سومالی، کنگو، اتیوپی، کامبوج، موزامبیک، آنگولا، نیکاراگوا و ونزوئلا شاخص ترین این نمونه ها هستند. تلاش ها برای ایجاد جامعه سوسیالیستی در این کشورها با درجات مختلفی همه با شکست مواجه شدند. اما چگونه ممکن است ایده ای که بارها شکست خورده، هنوز محبوب باشد؟کریستین نیمیتز، اقتصاددانی که در موسسه روابط اقتصادی لندن فعالیت می کند، در کتاب خواندنی و مهم «سوسیالیسم، ایده شکست خورده ای که هرگز نمی میرد» به این سوال اساسی پاسخ داده است: «دلیل آن مشخص است، زیرا سوسیالیست ها همیشه موفق شده اند خود را از این نمونه های شکست خورده دور کنند»...