نویسنده : عزیز نسین  

   ترجمه : داود وفایی

به کوشش : احمد نسین

عزیز نسین، نویسندۀ مشهور ترکیه در سال 1915 در هیبلی آدا، یکی از جزایر سرسبز استانبول به دنیا آمد و در سال 1995 در محلهٔ آلاچاتی شهر ازمیر بر اثر سکتۀ قلبی درگذشت.

او دوبار ازدواج کرد. از همسر اولش ودیعه خانم صاحب دو فرزند به نام‏های اویا و آتش شد. ودیعه خانم زمانی که عزیز نسین در زندان بود از او طلاق گرفت.

بار دوم با مرال چلن ازدواج کرد. ثمره این وصلت نیز دو فرزند پسر به نام‏های علی و احمد بود.

عزیز نسین و مرال چلن نیز در طول تقریباً 25 سال زندگی مشترک دوبار از هم جدا شدند.

نسین که بیشتر کتاب‏هایش به فارسی ترجمه و منتشر شده است، در ایران با طنز دلنشین و درعین حال تلخ اجتماعی شناخته می‏شود؛ اما در کتاب حاضر که شامل نامه ‏های او و همسر دوم اش مرال چلن است خبری از آن طنز گزنده نیست. نامه‏ نگاری‏ها، همه جدی و مربوط به اوضاع خانوادگی و مشاهدات این زوج، مخصوصاً عزیز نسین در سفرهای خارجی ‏اش می‏ باشد. اولین نامۀ این مجموعه تاریخ آپریل 1958 را دارد و آخرین آن هم در سپتامبر 1983 نوشته شده است.

مطالعهٔ نامه ‏های نویسندگان بزرگ معمولاً آسان و شیرین است و همین طور عبرت آموز؛ خوانندگان این قبیل آثار درمی یابند که چهره ‏های شاخص ادبی نیز در زندگی شخصی خود همانند دیگران گرفتار مسائل روزمره و فراز و نشیب ‏های زمانه بوده و با کلنجار رفتن با تنگناها موفق به خلق آثار بزرگ شده ‏اند.

در انتشار نامه‏ های موجود در این کتاب که به سعی و کوشش احمد، پسر عزیز نسین انجام شده، زمان تقریبی نگارش آنها لحاظ می ‏شود اما این به معنی توالی حوادث نیست.

از مطالعۀ نامه‏ های حاضر درمی‏یابیم که عزیز نسین بدون تردید نویسندۀ پرکار و منظمی بوده و همواره بیم آن داشته که عمرش به بطالت سپری شود. به همین دلیل مدام در حال یادگیری و یاد دادن و نوشتن و مطالعه بوده است.