(براساس نسخهی نیکلسون)
نویسنده : مولانا جلالالدین محمد بلخی(مولوی)
اثری ارزشمند و یکی از شاهکارهای ادبیات فارسی که در 424 داستان پی در پی به شیوه تمثیل و در قالب مثنوی قصه سختی های انسان در راه رسیدن به خدا را نقل می کند؛ مثنوی معنوی از برترین کتاب های ادبیات عرفانی کهن فارسی است که مجموعه ای از اندیشه های فرهنگ اسلامی را در خود جای داده است.
گزیده ای از کتاب :
این رها کن عشق های صورتی نیست بر صورت بر روی سَتی
آنچه معشوق است، صورت نیست آن خواه عشق این جهان، خواه آن جهان
انچه بر صورت تو عاشق گشته ای چون برون شد جان، چرایش هشته ای؟
صورتش برجاست، این سیری ز چیست؟ عاشقا! واجو که معشوق تو کیست؟
آنچه محسوس است، اگر معشوقه است عاشق استی هر که او را حس هست
چون وفا آن عشق افزون می کند کی وفا صورت دگرگون می کند