اين كتاب كه به ريشه هاي عوامل غير اومانيستي و اومانيستي جامعه صنعتي اشاره دارد و در شش فصل:"گذرگاه ها،كجاييم و به كجا مي رويم؟، تعريف انسان،در روش هاي اومانيستي كردن جامعه صنعتي،آيا قادر به انجام تغييرات دلخواه هستيم؟" منتشر شده است.

در بخشي از مقدمه كتاب آمده است: هدف زندگي چيزي نيست جز آن كه مجموعه زندگي بتواند از انسان موجودي با هدف و والا و مفيد بي افريند و او را مركز ثقل همه تحولات و تغييرات و دگرگوني ها قرار دهد. 

پوچي زندگي چيزي نيست، جز آن كه مجموعه زندگي انسان را به موجودي غير فعال و كنش پذير و (بي خاصيت) مبدل كند و در عبور خود از سرزمين خاكي، حياتي غريزي چون حيات حيوانات داشته باشد.

حاصل زندگي بايد اين باشد كه من چيزي بيافرينم و خود منشاء حركتي باشم و آوار ذهن و انديشه و حركتم را بر زندگي خراب كنم و نه آنكه خود زير آوار زندگي قرارگيرم و واكنش هايم را غرايز حيواني تعيين و تبيين كند.

من بايد كنش باشم و زندگي در برابر من واكنش.معكوس آن مرا هيچ و پوچ بار مي آورد.