«هگایی رام از استادان مطرح دانشگاه تل آویو در حوزه روابط بین‌الملل است»او دیدی انتقادی به جامعه امروزی اسرائیل دارد؛ البته نه از سطح عوامانه که بیشتر تابع مسائل و تعصبات نژادپرستانه و دینی بلکه از سطح بالای علمی و فرهنگی و کتابش هم گاهیهایی از درون جامعه اسرائیل به دست می‌دهد.

ایران سوژه محوری این کتاب است. «رام» از ایران هراسی و منشا آن در جامعه اسرائیل سخن می‌گوید و اصطلاحی که برای توضیح منظور خود به کار می‌برد، «آریایی کردن اسرائیل» است که موجد نوعی تضاد است؛ چرا که این مفهوم یک تز هیتلری است که به سختی می‌توان در جامعه اسرائیل آن را پیاده کرد.

او به این مسئله می‌پردازد که چگونه یهودیانی که در آن دوره (دوران جنگ جهانی دوم) بسیار منکوب و مورد آزار بوده‌اند و در محله‌هایی به نام «گتو» دور خودشان دیوار می‌کشیدند، وقتی به اسرائیل می‌آیند، می‌خواهند احساس کنند که اروپایی هستند یا به اصطلاح نویسنده به سبک آریایی زندگی می‌کنند و اینکه چگونه این نوع برخورد به ایجاد نوعی آپارتاید می‌انجامد.

مسئله‌ای که در این کتاب به آن پرداخته می‌شود، این است که چگونه اسرائیلی‌های شرقی یعنی کسانی که از کشورهایی مانند عراق، مراکش، مصر، یمن به این سرزمین کوچانده شدند یا خودشان رفتند یا بعضاً توسط دولت اسرائیل به آنجا منتقل شدند و در مجموع فرهنگشان عربی است و بیشتر به فلسطینی‌ها نزدیک هستند، هنوز که هنوز است در اسرائیل مورد تبعیض هستند و یهودی‌های «اشکنازی» (مهاجران اروپایی به اسرائیل) فرهنگ این سرزمین را در اختیار می‌گیرند و آن را فرهنگ برتر می‌دانند و به نوعی خودبرترانگاری انجامیده است.

کتاب «ایران‌هراسی: منطق نگرانی اسرائیل» همچنین به یهودیان ایرانی اشاره می‌کند که طی دو مرحله در اسرائیل ساکن شده‌اند؛ کسانی که در اوایل تشکیل اسرائیل به این سرزمین رفتند و عده‌ای که بعد از تشکیل جمهوری اسلامی، ایران را ترک کردند و راهی اسرائیل شدند.

در این کتاب به این مسئله هم پرداخته شده که چرا و چگونه دسته دوم از یهودیانی که از ایران به اسرائیل رفتند، از این سرزمین به عنوان سکوی پرتابی برای رفتن به آمریکا بهره بردند و عده بسیار کمی از آنان در خود اسرائیل ساکن شدند. در این کتاب همچنین رفتار ایرانی‌های مقیم اسرائیل و وابستگی‌های فرهنگی‌شان به سرزمین مادری (ایران) واکاوی شده است.