کتاب «برآمدن جامعه‌شناسی تاریخی»، فرایند احیاء جامعه‌شناسی تاریخی پس از جنگ جهانی دوم و تحولات آن را از دهه‌ی پنجاه تا دهه‌ی نود قرن بیستم مورد بررسی تحلیلی قرار می‌دهد. مؤلف که در مقابل موج اول جامعه‌شناسی تاریخی، یعنی دوران کلاسیک جامعه‌شناسی در قرن نوزدهم، عنوان موج دوم را به این دوران می‌دهد، آن را به سه مرحله‌ی دقیق‌تر تقسیم کرده و جامعه‌شناسان تاریخی هر مرحله را با توجه به آثار و اندیشه‌های‌شان معرفی و تحلیل می‌کنند که عبارتند از: پارسونز، اسملسر، آیزنشتاد، لیپست، مارشال، بندیکس، بلوخ، الیاس، مور، تامپسون، اسکاچپول، تیلی، اندرسون، والدشیتن، برودل، مان، رانسیمن و گیدنز.