نویسنده : جواد مجابی

پیش از اختراع تلوزیون ما این‌قدر در محاصره، جنازه‌ای جهانی و اجساد تاریخی نبوده‌ایم. شاید آزار طلبی عمومی، ما را صاحب رسانه‌ای کرده، که صبحانه‌مان را ضمن درگیری باجنگ و زلزله و سیل کوفت می‌کنیم. ناهار را در هجوم توطئه‌‌های کثیف جهان‌خوران و دسائس جنایت‌کاران شناخته و ناشناخته می‌لمبانیم و شام را صرف می‌کنیم طوری که تا زانو در خون کودکان و زنان بی‌پناه و نعش جوانان فرو رفته‌ایم.