در جهان مك كارتی مفاهیم دچار تغییر شده‌اند: زندگی، مرگ، خوشبختی، نیكی و... تغییری كه هراس آور است. درواقع رمان جاده نقدی است كه مك كارتی بر جامعه‌اش وارد می‌كند و ترسیم آینده وحشتناكی است كه از وقوع آن در هراس است. كتاب دو شخصیت اصلی دارد و همراهی با آنان است كه تمام داستان را تشكیل می‌دهد. پدر و پسری كه از ویرانی جان سالم به در برده‌اند و با اسباب مختصری كه دارند، برای زنده بودن تلاش می‌كنند. همراه شدن با این دو و نحوه زیست و تفكرشان تمام 273 صفحه كتاب را تشكیل داده است. مبارزه طولانی آن دوكه در انتها به مرگ پدر می‌انجامد اما پسر زنده می‌ماند، پسر كه به‌عنوان نمادی از ذات پاك انسانی است. جاده، داستان مبارزه و آرمان است. داستان تسلیم نشدن در برابر پستی‌ها هر چقدر هم كه فراگیر باشند. داستانی با پشتوانه‌ای محكم كه دست خواننده را می‌گیرد و با خود به جهانی كه ساخته است می‌كشاند و در جایی كه مناسب می‌داند رهایش می‌كند و می‌توان گفت در نگارش جاده موفقیتی را كسب كرده است. جاده تازه‌ترین رمان مك كارتی است كه توانسته است جایزه «پولیتزر2007» در رشته ادبیات داستانی را هم از آن خود كند. در جهان كنونی كه بشر را نوعی خودفریبی و خود بزرگ انگاری فرا گرفته است. داستان‌هایی از جنس جاده نهیب خوبی است تا نشان دهد كه راهی كه بشر می‌رود می‌تواند سر از كدامین قهقرا درآورد و بشر به سادگی می‌تواند به توحش ابتدایی‌اش بازگردد و تمام آنچه كه به خاطر آن بر خویش می‌بالد، جز مشتی فلزات و اوراق و اسباب ویرانی نخواهد بود.