نویسنده : آی وی‌وی

   ترجمه : شروین شهامی‌پور

اولین بار در نیمه دوم دهه ۱۹۹۰ آثار آی وی‌وی را دیدم. به همراه هو هانرو نمایشگاه «شهرهای متحرک» را آماده می‌کردیم و در پکن مهمان اولی سیگ سفیر وقت سوئیس بودیم. اولی سیگ حامی بزرگ و مجموعه‌دار هنر معاصر است. سفارت پر بود از آثار هنری چین. بعد از آن آی وی‌وی را بارها دیدم و در طول ده سال مصاحبه‌های زیادی با او کردم. آی وی‌وی مدام مفهوم هنر را گسترش می‌دهد: او هنرمند، شاعر، معمار، کیوریتور، متخصص صنایع‌دستی عتیقه چین، ناشر، شهرساز، مجموعه‌دار، وبلاگ‌نویس و غیره و غیره است. واقعیات موازی در آثارش بسیار پیچیده است و همین است که او را بی‌همتا می‌کند. آی وی‌وی در سال ۱۹۵۷ متولد شد، فرزند آی چینگ یکی از بزرگ‌ترین شاعران مدرن چین است. آی چینگ در سال ۱۹۵۸ به ضدیت با کمونیسم متهم می‌شود و او را از نوشتن منع و به استان زین‌جیانگ تبعید می‌کنند. نوجوانیِ آی وی‌وی در این شهر سپری می‌شود. بعدها به پکن می‌آید و زیر نظر هنرمندان ممنوع که همگی دوستان پدرش بودند به یادگیری طراحی مشغول می‌شود. طراحی فعالیت روزانه او می‌شود و هنوز هم بیشتر ایده‌هایش با طرح‌هایی سریع متولد می‌شود. اواخر دهه ۱۹۷۰ برای رسیدن به آزادی شخصی و هنری بیشتر به جمعی از هنرمندان جوان پکن می‌پیوندد. در سال ۱۹۸۲ تصمیم می‌گیرد چین را ترک کند و به نیویورک برود. با الن گینزبرگ شاعر نسل بیت دوست می‌شود و خود را وارد عرصه هنری نیویورک می‌کند. در همین زمان است که نقاشی را کنار می‌گذارد و متوجه می‌شود به عنوان هنرمند می‌تواند از هر وسیله و رسانه‌ای استفاده کند.