نویسنده : بهمن کامیار

این کتاب دو داستان را با هم پیش می برد، یکی داستان زنی که در انتهای سال ها زندگی مشترک و در پایان یک عشق دست و پا می زند و دیگری ماجرای دختری جوان که در ابتدای راه عشق قرار دارد و شوق دیدار معشوق، هرچند کوتاه و گذری او را به وجد می آورد. روند داستان این گونه پیش می رود تا جایی که خواننده در می یابد ماجرایی که می خواند یک فرد را در دو برهه متفاوت از زندگی اش به تصویر می کشد.

گزیده ای از کتاب :

می خواهم فردا سهم بیشتری از خودم را در وجودم ببینم، فقط باید حواسم باشد رویا نبافم! عادت شبانه ای که زمانی دوست می داشتم و برایم شیرین بود.

رویا دشمن شماره یک ما است. رویاهایی که بافته می شود و بافته می شود و یک روز می بینی چنان در اطرافت پیله بسته که تنها راه گریز از آن پروانه شدن است که شاید تنها با جدا شدن روح از بدن رهایت کند؛ البته گاهی برای مرگ هم رویا بافته ای. برای لحظه مرگ، لحظه گذاشتنت در تابوت، حتی لحظه نشستن و خوابیدن روی تخت سنگی غسالخانه و یورش دستان زمخت غسال برای شستن هرچه در طول عمر بر پیکرت بار کرده ای. کاش غسال می توانست فرق سرت را بشکافد و از داخل مغزت بشوید هرچه انباشه شده را، تا شب اول قبر بدون رویا بخوابی، تا یک شب هم که شده بدون رویا بگذرد.