نویسنده : زیگموند فروید 

   ترجمه : محمود بهفروزی

فروید مقاله‌اش در باب مجسمه «موسی» اثر میکل آنژ را با عذر و توجیه آغاز می‌کند و می‌گوید که دانشش از هنر، بیش از فردی عامی یا غیرحرفه‌ای نیست و در نگرشش نسبت به هنر یا در شیوه‌ای که جذابیت‌های هنر را تجربه می‌کند، در هیچ یک، تخصصی ندارد.

با این حال او منکر این موضوع نمی‌شود که نگاهش به آثار هنری از زاویه‌ای خاص و منحصر به فرد است و تا به حال این آثار به این شکل مورد واکاوی و بررسی قرار نگرفته‌ است.

فروید برای حصول نیتش به سراغ مجسمه می‌رود تا به مفهوم و محتوای اثر هنری بپردازد. او با دقتی شگفت‌آور جزئیات مجسمه «موسی» را تحلیل می‌کند و به مرور بسیاری از نظرات گفته شده حول این مجسمه می‌پردازد و در این بین نظرات روانکاوانه خود را بیان می‌کند.

در این کتاب هم با روش تحلیلی فروید در مورد آثار هنری آشنا می‌شویم و هم با بسیاری از نظرات روانکاوی او.