نویسنده : داوود مالکی

از نظر گاه زبانی ،این شعر دارای زبانی یک دست،هم راستا با محتوا،هم خانواده با باقی کلمات در محور هم نشینی ست.لحن کار لحنی صمیمی و عاشقانه با بن مایه ی سیاه است که این سیاهی در طول کار دارای درجات کم رنگی و پر رنگی می شود.از همان ابتدا شعر مفید به معنای حسرت شروع می شود و شاعر با کلماتی که بار حسرت را به دوش می کشند به شعر می پردازد.