نویسنده : رابرت پریش

   ترجمه : پرویز دوایی

كتابي كه مي توان آن را از دلچسب ترين و بهترين خاطراتي خواند كه در رابطه با شهر سينمايي به رشته تحرير در آمده است، خاطراتي از دوران كودكي، اقامت در هاليوود و بازي به عنوان سياهي لشكر در فيلم ها تا دوراني كه پس از طي مسير پيشرفت، دستيابي به جايزه اسكار براي مونتاژ  و سپس آغاز كارگرداني رابرت پريش شكل مي گيرد. مجموعه اي كه به خوبي برخوردها و روابط شكل گرفته با مشاهير سينما در آن شرح داده شده و به شدت لذت بخش است.

گزیده ای از کتاب :

در فيلم، نماهاي موثري بود از سربازاني كه در دريا دفن مي شدند، تابوت هاي پرچم پوش كه از لبه عرشه ناوهاي گشتي به دريا سرازير مي شد و افرادي كه سلام مي دادند، نماي درشت چهره خلبان هاي جواني كه از روي عرشه ناو هواپيمابر «هورنت» پرواز مي كردند (وفقط يكي شان زنده برمي گشت) و هواپيماهاي «ب- هفده» كه از جزيره ميد- وي بلند مي شدند تا نيروي دريايي ژاپن را بمباران كنند. نماهايي از بيمارستان بمباران شده و يك نجات مهيج در دريا نيز بود. به فورد گفتم گمانم بشود يك فيلم گيراي بيست دقيقه اي درست كرد كه نه فقط مادرها، بلكه پدرهاي آمريكايي را هم جلب كند. فورد گفت: «پدرهاي آمريكايي از جريان جنگ باخبرند چون كه خودشان در جنگ شركت دارند. مادرهاست كه بايد ببينند چه پسران دلاوري دارند.»

گفتم: «بسيار خوب، هم الساعه كار را شروع مي كنم.»