نویسنده : گوستار مرکادو

   ترجمه : محسن فرج‌اللهی ،فاطمه براتی

کتاب حاضر مشتمل بر بیست و هشت فصل و ارائه دهندۀ رویکردی جامع و جدید برای درک و استفاده از قوانین ترکیب بندی سینمایی است و به ارزیابی نمای بسیار نزدیک، نمای متوسط، نمای دور، نمای روی شانه، نمای ذهنی، نمای گروهی، نمای انتزاعی، نمای چرخشی افقی، نمای دالی، نمای استدی کم، نمای سکانس و … پرداخته است.

گزیده ای از کتاب :

نمای ذهنی، نمایی است که از نگاه یک شخصیت شکل می گیرد و گاهی به آن نمای اول شخص گفته می شود. قابلیت منحصر به فرد نمای ذهنی این است که به تماشاگر اجازه می دهد وقایع را مستقیما از دریچه ی نگاه یک شخصیت تجربه کند. با تکامل زبان سینما قواعدی به وجود آمد که امکان همذات پنداری تماشاگر با شخصیت ها را از نظر عاطفی و یا روانی فراهم می نمود (مثلا به کمک نماهای نقطه نظر، سکانس های رویا و خیالپردازی، و نماهای واکنش)، اما هیچ یک تماشاگر را در جایگاه یک شخصیت نمی نشاند، تا او به گونه ای شاهد وقایع باشد که گویی خود آن ها را تجربه می کند، و در نتیجه در تمام طول نما به یکی از اجزای درونی داستان تبدیل شود. نماهای ذهنی به کمک ترکیب بندی، صحنه پردازی وقایع داستان، و دستکاری تصویر به شیوه ای که در جهت تقلید از نقطه نظر ذهنی یک شخصیت معین باشد، به این منظور دست می یابند. ترکیب بندی یک نمای ذهنی اگر با دقت و ظرافت انجام گیرد می تواند هم با ویژگی های فیزیکی نقطه نظر شخصیت و هم با ذهنیت احساسی و روانی او مطابقت کند. یکی از ویژگی های حیرت انگیز نمای ذهنی این است که به شخصیت های دیگر اجازه می دهد با نگاه کردن به لنز، صحبت کردن با آن و گاهی حتی تماس فیزیکی با آن، مستقیما با مخاطب ارتباط برقرار کنند.