(بررسی نشانه‌شناختی - جامعه‌شناختی)

نویسنده : وحید نبوی‌زاده‌نمازی ،امیرسعید مولودی

کتاب «خیانت زناشویی در فیلم‌های سینمای ایران» با نگاه تحلیلی نسبت به درون‌مایه‌ی خیانت زناشویی در چهار فیلمِ چهارشنبه‌سوری، سعادت‌‌آباد، زندگی خصوصی و برف روی کاج‌ها، نوشته‌ی سید وحید نبوی‌زاده نمازی و امیرسعید مولودی، به همت انتشارات روزنه‌کار به چاپ رسیده است.

نویسندگان این کتاب می‌گویند: «درون‌مایه‌ی خیانت زناشویی شاید قدمتی به اندازه‌ی تاریخ زندگی زناشویی و مناسبات بشری داشته باشد؛ اما بروز و ظهور قابل توجه این موضوع در سینمای ایران- به‌ویژه از سال ۸۴ تا به امروز- ما را بر آن داشت تا با ابزار نشانه‌شناسی و جامعه‌شناسی به واکاوی این درون‌مایه بپردازیم. بسیاری از صاحب‌نظران و تماشاگران حرفه‌ای سینما، آغاز بازنمایی موضوع خیانت را در ایران، فیلم شوکران (۱۳۷۹) ساخته‌ی بهروز افخمی می‌دانند؛ با اینکه یک دهه پیش از آن، محسن مخملباف در سال ۱۳۶۹ در فیلم نوبت عاشقی، هر چند غیر مستقیم، به این موضوع پرداخته بود؛ ولی سال ۸۴ با اکران عمومی و موفق فیلم چهارشنبه‌سوری، موضوع خیانت و موقعیت تراژیک و تضادگونه‌ی آن، آرام‌آرام دستمایه‌ی بسیاری از فیلم‌سازان ایرانی قرار گرفت.»

در برخورد با وفور درون‌مایه‌ی خیانت زناشویی در فیلم‌های ایرانیِ ده ساله اخیر، دو نگاه عمده وجود دارد: عده‌ای اعتقاد دارند طرح موضوعات غیراخلاقی و ناهنجار که اکثراً فاقد موضع‌گیری صحیح و بیان استاندارد است، قبح آن را در جامعه می‌شکند و اساساً نقض غرض خواهد بود؛ عده‌ای دیگر که سینما را بازتابی آینه‌وار از واقعیات جامعه در نظر می‌گیرند، معتقدند توجه بیش از حد سینمای ایران به موضوع خیانت زناشویی می‌تواند زنگ خطری باشد از رشد این آفت خانوادگی در جامعه و به‌خصوص طبقه‌ی شهری ایران.