(کندوکاوی در شاهنامه 3)

نویسنده : میرجلال‌الدین کزازی

تو مر دیو را مردم بد شناس:
کسی کو ندارد ز یزدان سپاس.
ای دانشی مرد! شتابزده مگوی که دیو هرگز در جهان نبوده است؛ دیو پندارینه است. دیو نمادین است. سخنی است رازورانه از مردم بد. مردم اینجا در کاربرد و معنای کهن واژه است: انسان: از کسی که از یزدان سپاس ندارد.