شعر حجم که پیش از انقلاب و در دهه 40 نضج گرفت، در واقع مقابل اشعاری ایستاد که محتواگرا بود. شعر حجم بیشتر به تئوری می‌پردازد و دفتر «گزینه اشعار یدالله رویایی» نمونه‌ای مثال‌زدنی برای شعر حجم است.

شعر حجم بر این باور بود که شعر باید بیشتر به خود شعر بپردازد. این شعر در حقیقت نوعی واگویه ذهنی شاعر است اما منسجم و سنجیده. مجموعه شعرهای «بر جاده تهی»، «آوازها و ترانه‌ها»، «شعرهای دریایی» و «از دوستت دارم» نمونه‌های بارزی از شعر حجم‌ هستند که هر کدام در جای خود قابل بحث و بررسی‌اند.

شعر حجم واکنش به سیاه‌نمایی در ادبیات است. در دهه 40 امواجی در شعر کلاسیک به وجود آمد، نظیر شعر ناب که پیشرو این سبک منوچهر آتشی بود. شعر ریاضی با کیومرث منشی‌زاده متولد شد و موج نو نیز با احمدرضا احمدی و محمدرضا اصلانی. البته احمدی در ادامه راه از شعر موج نو فاصله گرفت و راه مستقل خود را ادامه داد.

بخشی از شعر «از دوستت دارم» این مجموعه:
«از تو سخن به آرامی
از تو سخن از به تو گفتن
از تو سخن از تو به آزادی

وقتی سخن از تو می‌گویم
از عاشق
از عارفانه
می‌گویم
از دوستت دارم
از خواهم داشت
از فکر عبور در به تنهایی

من با تمنای تو
خواهم ماند.
من با سخن از تو
خواهم خواند
ما خاطره از شبانه می‌گیریم
ما خاطره از گریختن در یاد»

گزینه شعرهای رویایی دفترهای «بر جاده تهی»، «آوازها و ترانه‌ها»، «از دوستت دارم»، «شعرهای دریایی» و یک مجموعه شعر منتشر نشده را دربر می‌گیرد.