نویسنده : یاوز بهادر اغلو

   ترجمه : مهلا منصوری

پدران عثمانی ما همواره به این حدیث عمل میکردند که «بخندید،تبسم مومنان نسبت به هم صدقه است.»و با توجه به توصیه «سلام را گسترش دهید.»به هرکس که بر میخوردند چه آشنا و چه غریبه تبسم کرده،دو سلام می دادند.این چنین دل های افراد نسبت به هم گرم میشد. معنای حقیقی عثمانی یعنی گروهی(ساختار اجتماعی)که با همدیگ در صلح،دوستی و برادری هستند. اگر بر حسب اتفاق کدورتی میان دو نفر رخ می داد،باقی افراد در عرض چند روز با وساطت خویش میان آنان صلح و آشتی برقرار می ساختند و اگر این کدورت به درازا می کشید بی صبرانه منتظر رسیدن عید می ماندند،چرا که عیدها هنگام آشتی و برادری بودند.