نویسنده : فرهاد کشوری

نويسنده در كتاب پيش رو با زباني ساده و روان به تلفيق واقعيت و خيال براي بيان داستان هايي رازآلود از جهان امروزي مي پردازد. گويي به دنبال بهانه اي براي زيباتر جلوه دادن دنياي وارونه ي كنوني مي گردد.

گزیده ای از کتاب :

دست هارا از كف پنجره برداشت و سنگيني اش را روي پاهاي سستش انداخت. نگاهش را از در بسته ي حياط گرفت و به درخت زيتون خيره شد و بعد، چند لحظه اي به ديوار تاريك آن سوي باغچه نگاه كرد. پرده را كشيد و رفت روي تشك نشست. شانه هارا به خنكاي ديوار داد. عرق تنش خشك شده بود. دستش را توي تاريكي جلو برد و كشيد روي تشك، لبه ي پتو را گرفت و تا روي سينه كشيد: «نصف قرص نخورم؟ … نه، فقط صبح و شب، حالا كه نصفه شبه. كوپ كوپ دل امونم نمي ده. خواب بوده. ترس نداره… پس چرا پاهام مي لرزه؟ اسب سياه پوش چرا؟ پيغام تراب چه بود؟ اگر خواب عروسي ببيني بده، نه عزا. تازه خواب زن چپه. هرچه ببيني برعكس مي شه. چه دلي داري خسرو؟ بي خبر رفتي و هول و ولا انداختي به جونم و انتظار به چشم هام. ساعت چنده؟»