نویسنده : ساموئل گوسیان

    ترجمه : آندرانیک خچومیان

گزیده ای از کتاب :

نونه        ساكت نمي شه… مثل صابون كف مي كنه… پر مي كشه توي پاهام و شكمم… معطل نكن، شليك كن، به شكمم شليك كن، زود باش، وگرنه به چشم هام مي رسه… شليك كن كه بيرون بياد… شليك كن…[با همه ي وجود مي لرزد و به طور ناگهاني روي زمين مي افتد. بي حركت دراز كشيده و به نظر مي آيد نفس نمي كشد.]

گر          [گوشش را نزديك مي برد تا بداند نفس مي كشد يا نه.] روح در درونه؟… يا… توي تاريكي روح بايد بدرخشه… صدايي نيست، تنش آرومه… [بار ديگر وارسي مي كند.] انگار داره نفس مي كشه… صداي كي اون رو آزار مي ده؟… چه لاشخوري يه كه پشت صدا پنهان شده و ديده نمي شه.