شعرهای این کتاب سروده‌های سال‌های 89 تا 91 من هستند. در این سال‌ها هم از نظر شخصی و هم از نظر اجتماعی سال‌های سنگینی داشتم. فکر می‌کنم همه ما که در سرنوشت اجتماعی با هم شریک هستیم، با توجه به اخباری که می‌شنیدیم و استرس‌هایی که داشتیم، دوره سختی را گذراندیم. نوشتن سخت بود و زمانی که این شعرها را می‌نوشتم، فکر نمی‌کردم بتوانم چاپ‌شان کنم و همین‌طور فکر نمی‌کردم دوست داشته باشم چاپ شوند، اما وقتی این دوره به پایان رسید، این شعرها را به عنوان بخشی از خودم پذیرفتم.

کارهای من مانند یک زنجیره هستند. ممکن است موفقیت‌ها و یا عقب‌گردهایی داشته باشند، اما به طور کلی من هنوز از قبل برای فرم کتابم تصمیم نمی‌گیرم. شعرهایم ادامه تجربیاتی است که در زندگی روزمره دارم و با توجه به روحیه‌ای که دارم، شکل گرفته‎اند. قضاوت نهایی در مورد تغییرات فرمی شعرم نیز بر عهده مخاطب است.

فکر می‌کنم این کتاب یک قدم سنگین بوده که برداشته‌ام و با انتشارش باری از دوشم برداشته شده و حالا می‌توانم به دنبال کارهای دیگرم باشم. شاید حالا بتوانم هدف‎مندتر بخوانم و خودآگاه‌تر باشم. این دوره چون با سختی همراه بود، ناخودآگاه قوی‎تری دارد که می‎تواند از یک نگاه چندان خوب نباشد. در نهایت فکر می‎کنم راه بسیار درازی در پیش دارم و این کتاب‎هایی که تا به حال چاپ کرده‎ام، تنها شروع یک راه سخت و طولانی است.