نویسنده : ژان اشنوز

   ترجمه : سپهر یحیوی

رمان حاضر در چهارده بخش روایتگر روزهای نخست جنگ جهانی اول و اوضاع سخت، ویرانگر و خانمان سوزی است که مردم فکر می کردند نهایتا دو ماه طول خواهد کشید.

داستان با فردی به نام آنتیم که برای گشت و گذار به تپه های منطقه وانده رفته شروع می شود. اولین روز اوت است، آنتیم آبادی های اطراف را نگاه می کند که ناگهان متوجه چیزی می شود و صدای نواختن ناقوس ها را می شنود که فقط در موارد خاص و به ندرت به صدا در می آیند و این بار خبر از جنگ و اعزام نیرو به مناطق جنگی می دهند.

گزیده ای از کتاب :

نواختن این ناقوس در اوضاع کنونی جهان قطعا یک معنا بیشتر نداشت و آن این که بسیج نیروها برای اعزام به جنگ آغاز گردیده است. همچون اکثر مردم، آنتیم هم تا اندازه ای وقوع آن را انتظار داشت، لیکن چندان مطمئن نبود که این اتفاق حتما رخ می دهد و اصلا فکرش را نمی کرد که شروع آن در یک روز شنبه باشد. بی آن که واکنشی فوری از خود نشان دهد، برای کمتر از یک دقیقه به نوای پر طمطراق ناقوس گوش سپرد؛ سپس روی دوچرخه از جا بلند شده، پایش را روی رکاب نهاد؛ آن گاه تمام طول سرازیری را سر خورد و مسیر خانه را در پیش گرفت.