(تبارشناسی پساساختارگرایی)

نویسنده : آلن د شریفت

   ترجمه : محمدجواد سیدی

اثر فوق سعی دارد با پژوهش در آثار دریدا، فوکو، دلوز و سیکسو به وارسی و نقد تفکر قالبی و ارزیابی ارزش ها، تبارشناسی، قدرت و صورت بندی مجدد سوژه، خواست قدرت و دیگر ماشین های میل گر و فضیلت هدیه دادن به مثابه ی اقتصاد زنانه بپردازد ، هم چنین اثرگذاری نیچه بر فلسفه ی فرانسه در پساساختارگرا را مورد بررسی قرار دهد و به این سوال که چرا فرانسوی ها دیگر نیچه ای نیستند؟ پاسخ دهد.

گزیده ای از کتاب :

همچنین از نظر فوکو نیچه نخستین کسی است که نسخ خاصی از پرسش در باب «حقیقت» را مطرح کرد، پرسشی که دیگر نه حقیقت را محدود به قلمروی پژوهش اپیستمیک می کند و نه ارزش «حقیقت» را امری مسلم می پندارد. نیچه با قراردادن «حقیقت» در معرض پرسش های اخلاقی و سیاسی «حقیقت» را همچون مجموعه ای از قواعد گفتمانی در نظر می گرفت که «در رابطه ای دایره وار متصل است به نظام های قدرتی که آن را تولید و حفظ می کنند، و با تاثیرات قدرتی که این رابطه برمی انگیزد و این تاثیرات نیز متقابلا آن را بسط می دهند». نیچه در کتاب تبارشناسی اخلاق ادعا می کند که فلسفه باید برای نخستین بار با این پرسش مواجه شود که ارزش حقیقت چیست، و به همین دلیل او نخستین کسی است که دریافت «حقیقت» دیگر چیزی نیست که در نظم چیزها داده شده باشد. این بدان معناست که نیچه نخستین کسی بود که فهمید «حقیقت» چیزی است که درون یک رژیم نهادی پیچیده اجتماعی_ سیاسی تولید می شود.